Edukacja regionalna umożliwia powrót do źródeł życia każdego człowieka, jego etyki, języka, kultury lokalnej. Aby wychować człowieka twórczego, otwartego, świadomego, pewnie poruszającego się po świecie wartości, ważne jest kształtowanie tożsamości regionalnej. Zasadniczym warunkiem zachowania własnej kultury i jej trwania jest przekaz dziedzictwa kulturowego już od najmłodszych lat. Dzieci poznają najbliższe otoczenie, środowisko społeczne, elementy kultury w ich naturalnej postaci, a to poznanie odbywa się poprzez bezpośredni kontakt.

 

Założeniem projektu było ukazanie dzieciom bogactwa tkwiącego w kulturze, zwyczajach, tradycjach. Celem projektu było stworzenie dzieciom możliwości bezpośredniej obserwacji powstawania prac rękodzielnictwa ludowego, aktywnego uczestnictwa w lekcjach folkloru, kształtowanie tożsamości kulturowej dziecka poprzez stwarzanie warunków do poznawania tradycji i sztuki ludowej własnego regionu oraz integracja międzypokoleniowa społeczności poprzez organizację warsztatów rękodzieła ludowego.

 

 

 

35 uczestników warsztatów pod okiem instruktora - pani Magdalena Misina- wykonywało masę solną, aby następnie z niej formować różnorakie figurki. Lepili w pierwszej kolejności aniołki według własnego pomysłu. Powstawały anioły małe i duże, smutne i uśmiechnięte, zamyślone i rozmodlone. Każdy z nich był inny i niepowtarzalny. Powstałe anioły niejednokrotnie odzwierciedlały osobowość i charakter wykonawcy. Po wykonaniu aniołków uczniowie zabrali się za wykonanie kotów lub sów.

 

Tworzenie najróżniejszych przedmiotów z masy solnej ma bardzo długą tradycję. W nie tak odległej przeszłości ogromną popularność zdobyły lepione z masy solnej ozdoby choinkowe, a prawdziwym przebojem okazały się „pieczone” anioły. Na warsztatach uczestniczy uczyli się wyrabiania różnych rodzajów masy solnej i zgłębiali przydatną przy modelowaniu wiedzę. Po wysuszeniu powstałych w czasie zajęć dzieł przystąpili do ich ozdabiania.

 

 

 

 

Każdy uczestnik warsztatów miał możliwość namacalnie spotkać się z kulturą swojego regionu, spotkać się z osobą zajmująca się, na co dzień kultywowaniem lokalnych tradycji. Warsztaty były też okazją do rozpoznania ukrytych talentów, integracji uczniów ze środowiskiem lokalnym jak również uwierzeniem we własne możliwości. Dodatkowo organizacja warsztatów przyczyniła się do promocji ludzi, ich kultury, zdolności i pasji.

 

Uczestnicy warsztatów podzieleni na dwie grupy (uczniowie 0-III oraz IV-VI) poznali technikę malowania na szkle oraz pod okiem instruktora – pani Magdalena Misina- wykonywali własny projekt. Każde dziecko otrzymało szklane buteleczki z różnymi kolorami farb i pędzel. Wodę używali tylko do oczyszczania pędzli (przy zmianie kolorów). Zamaczali pędzle w zawiesistej farbie i zamalowywali całą powierzchnię szklaną tworząc dowolne wzory, malunki. Misie,zajączki, kaczuszki, anioły, rybki, motylki, kwiaty itp. kolorowali według własnych upodobań, pomysłów. Z dużym zapałem i zaangażowaniem ozdabiali szklane naczynia mając do dyspozycji pędzle, farby i dostępne narzędzia. Dzięki malarstwu na szkle dzieci mogły bawić się w kreatywny sposób, a co więcej – nadać niezwykle oryginalny charakter swojemu obrazkowi. Prace wykonywali przy użyciu profesjonalnych farb, a efekty wizualne zbliżone były do klasycznego witrażu. Prostota wykonania sprawia, że dzieci nie będą miały z malowaniem na szkle żadnego problemu.

 

 

 

 

 

Prowadząca warsztaty pani Halina Wąsik zapoznała uczestników z techniką bibułkarstwa. Zwróciła uwagę na to, że bibułkarstwo to nieodłączny element małopolskiej i podkarpackiej tradycji. Tradycja tworzenia ozdób z bibuły wiąże się ze zwyczajem zdobienia izb mieszkalnych, głównie z okazji dorocznych świąt kościelnych. Długie i mroźne zimowe wieczory sprzyjały spotkaniom lokalnych gospodyń, które za pomocą bibuły chciały na nowo wypełnić domostwa kolorami lata. Kwiaty z bibuły wykorzystywano do przybrania wieńców na Wszystkich Świętych. Podczas uroczystości kościelnych używano ich do dekoracji feretronów noszonych podczas procesji.. W dzisiejszych czasach bibułkarstwo należy niestety do ginących rękodzieł. Umiejętność tworzenia kwiatów z papieru posiada coraz mniej osób. Obecnie bibułkarstwem zajmują się głównie twórcy ludowi, świadomie kultywujący dawne tradycje.

 

 

 

 

 

Pod kierunkiem prowadzącej uczniowie wykonywali różne kwiaty: róże, astry, maki. Pracując stosowali takie techniki bibułkarskie, jak wycinanie, skręcanie, zwijanie i rolowanie.

 

Dzięki tym warsztatom uczniowie mieli możliwość poznać dawne rękodzieło ludowe oraz wykazać się swoimi zdolnościami i pomysłowością.

 

Zalipie jest to wieś położona na Powiślu Dąbrowskim, której osobliwością jest pielęgnowany z pokolenia na pokolenie zwyczaj malowania domów i wnętrz mieszkalnych w oryginalne motywy kwiatowe. Za odkrywcę nieznanego ośrodka twórczości ludowej uważa się Władysława Hicla, miłośnika i znawcę kultury ludowej. Badania etnograficzne dowodzą, że całe zjawisko wzięło swój początek od prostych, jasnych "pacek", które rozwinęły się w dwukolorowe, a potem coraz wspanialsze kwiaty. Kobiety przyozdabiały ściany, powały, okna, wszystko, co tylko było w izbie. Początkowo do malowania używały farb w proszku, które mieszały z mlekiem lub pokostem, zamiast pędzla używały najczęściej brzozowego patyka namoczonego i rozstrzępionego na końcu. Aktualnie malarki używają nowoczesnych pędzli i farb artystycznych. Należy podkreślić, że artystki ludowe oprócz malowanek na ścianach wykonują oryginalne naklejanki z łusek szyszki, pająki misternie wykonane ze słomy i kolorowej bibuły, pisanki i palmy wielkanocne, wieńce dożynkowe, kwiaty bibułkowe. W Zalipiu i okolicy spotkać można wiele malowanych zagród, a w samym Zalipiu jest ich około 30. Prace zalipianek były eksponowane na różnych wystawach w kraju i za granicą. Uczniowie wzięli udział w warsztatach „Zalipskie malowanki”, podczas których zapoznali się z historią zdobnictwa zagród w barwne motywy kwiatowe. Aby zacząć pracę musieli najpierw własnoręcznie przygotować pędzelki z patyczków brzozowych, co sprawiło ogromną frajdę zarówno tym starszym, jak i młodszym uczestnikom. Następnie przy pomocy tych pędzli malowali wzory kwiatowe na kolorowych kartkach inspirując się pięknymi malowidłami na ścianach Domu Malarek. W drugiej części warsztatów, uczniowie ozdabiali już drewniane szpatułki, które później zabrali do domu.

 

 

Kolejnym etapem wycieczki było odwiedzenie gospodarstwa Państwa Trójniaków, gdzie znajduje się całoroczna szopka bożonarodzeniowa oraz izba pamięci. Uczniowie z zainteresowaniem słuchali opowieści o historii eksponatów oraz podziwiali przedmioty użytku codziennego ozdobione w piękne zalipskie kwiaty.

 

Ostatnim punktem wycieczki był Kościół parafialny pod wezwaniem św. Józefa. Kościół jest jednonawowy i ma niecodzienny wystrój. Zaprojektowane przez tarnowskiego malarza J. Szuszkiewicza kompozycje kwiatowe wykonały w 1966 roku malarki pod kierunkiem Felicji Curyłowej.

 

Wizyta w Zalipiu zdecydowanie poszerzyła wiedzę i umiejętności malarskie naszych uczniów oraz zainspirowała ich do tworzenia własnych prac, które z pewnością będziemy podziwiać już od września.

 

 

 

 

O nowe doświadczenia związane z rękodziełem artystycznym wzbogacili się uczestnicy warsztatów decoupage, które prowadziła pani Renata Kozioł.

 

Chętnie podzieliła się swoją wiedzą dotyczącą zdobienia przedmiotów z uczestnikami warsztatów. Sztuka decoupage potocznie zwana „sztuką biedaków”polega na przyklejaniu na odpowiednio spreparowaną powierzchnię taką jak szkło, ceramika, drewno czy metal, skórę, tkaninę wzoru wyciętego z papieru, serwetki papierowej, zdobionego papieru ryżowego lub obrazków z różnych innych materiałów. Ozdabiane w ten sposób rzeczy wyglądają jak ręcznie malowane. Uczestnicy poznali także historię związaną z powstaniem sztuki decoupage, która swoje pierwsze kroki stawiała we wschodniej Syberii, w późniejszym czasie powędrowała do Chin, a stamtąd dzięki wymianie handlowej do Europy. Decoupage łączy się często z różnymi technikami malarskimi. Za jej pomocą można niemal każdy przedmiot w szybki i łatwy sposób efektownie ozdobić.

 

Uczestnicy warsztatów na specjalnie przygotowanych drewnianych podstawkach w kształcie serduszek, kwadratów naklejali precyzyjnie wycięte elementy z serwetek z kwiatowymi elementami i przylepiali je do odpowiednio przygotowanej powierzchni. Odstępy między nimi uzupełniali lakierem, aby całość naśladowała ręcznie malowany wzór. Do zdobienia przedmiotów wykorzystywali pędzle, farby akrylowe, klej, lakier oraz papierowy motyw, który wybierali sami, kierując się własnymi upodobaniami. Wykonując samodzielnie pracę, zdawali sobie sprawę, że końcowy efekt zależy od ich wyobraźni i kreatywności. Przedmiot ozdobiony własnoręcznie techniką decoupage to doskonały pomysł na prezent dla kogoś bliskiego, a poznanie tajników tej prostej techniki pozwala na tworzenie dekoracji niepowtarzalnych. Ta technika wspaniale nadaje się do przywracania świetności nieco zniszczonym bądź nadawaniu charakteru „nudnym” przedmiotom. Uczestnicy przekonali się, że technika decoupage to hobby dla każdego, pozwalająca wykorzystać wyobraźnię i wykształcić zdolności manualne.

 

 

 

 

W ramach projektu uczestnicy mieli zapewnione materiały do wykonywania wszystkich prac oraz obiad przygotowany i dostarczony przez firmę catteringową. Każdy z uczestników wykonywał prace, które następnie zostały przedstawione na wystawie podsumowującej projekt. Ekspozycję prac będą mogli oglądać mieszkańcy Niedzielisk odwiedzający naszą szkołę.

 

 

 

Były to warsztaty i spotkania dla wszystkich poszukujących ciekawych form spędzania wolnego czasu, chcących doskonalić swoje umiejętności, rozwijać zainteresowania i pasje. Zajęcia były skierowane do wszystkich bez względu na umiejętności artystyczne i wiek. W trakcie spotkań uczestnicy poznali wybrane techniki artystyczne i rękodzielnicze, wykonywali przedmioty, które mogą stanowić upominki na każdą okazję. Były to warsztaty o różnorodnym charakterze, poszczególne prace uczestnicy wykonywali różnymi technikami.

 

 

 

 

 

 

 

Celem instruktorów prowadzących zajęcia było ożywienie, popularyzacja i odtworzenie zanikających dziedzin rękodzieła ludowego, jak również wykorzystanie poznanych technik współczesnych potrzeb, zaznajomienie z autentycznymi wartościami kultury ludowej oraz nabycie praktycznych umiejętności w wybranych dziedzinach sztuki i rękodzieła. Wiedzę i umiejętności zdobyte na warsztatach uczestnicy będą mogli wykorzystywać na zajęciach plastyczno – technicznych, także podejmując próby samodzielnego wytwórstwa wybranej dziedziny rękodzieła ludowego.

 

Zajęcia warsztatowe przebiegały w miłej i twórczej atmosferze, która uświadomiła jej uczestnikom, że warto zdobywać nowe doświadczenia, realizować marzenia, a nade wszystko rozwijać często skrywane talenty i pasje.