Archiwalna Strona Urząd Gminy Szczurowa - Towarzystwo Ratunkowe Kwików
Towarzystwo Ratunkowe Kwików

Skład Zarządu

 MARIA BODUCH  Prezes
 JAN KUCMIERZ  Wiceprezes
 ZOFIA MAJKA  Wiceprezes
 CZESŁAW WALCZAK  Sekretarz Protokołowy
 STANISŁAW KUCMIERZ  Sekretarz Finansowy
 JANINA ANTOSZ  Skarbnik
 JAN FIGURA  Rada Gospodarcza
 ELŻBIETA KUCMIERZ  Rada Gospodarcza
 ZOFIA JASIONEK  Rada Gospodarcza
 STANISŁAW KUCMIERZ  Chorąży
 JÓZEF ANTOSZ  Chorąży
 JAN KUCMIERZ  Chorąży

 

Aktualny skład zarządu

 

 

Pamiętnik Towarzystwa Ratunkowego Kwików

 

 Opis działalności 85 lecia
Towarzystwa Ratunkowego Kwików w Chicago

Towarzystwo Ratunkowe Kwików w Chicago, powstało, aby pomagać rodzinnej wiosce Kwików, parafii Zaborów w Polsce oraz wspomagać w potrzebie Polaków w USA.

Wieś Kwików leży na prawym brzegu rzeki Uszwicy, 3 km od Wisły i 10 km od Dunajca, 180 m nad poziomem morza. Administracyjnie należy do gminy Szczurowa, woj. małopolskie, urząd pocztowy 32-821 Zaborów. Pierwsze zapiski o Kwikowie pochodzą z roku 1645, które mówią, że Kwików zamieszkiwało 11 zagrodników z rodzinami, a mianowicie: Jan i Wojciech Jarosz, Marcin Koza, Sobek Wróbel, Kacper Wych, Walenty Lizak, Andrzej Ziejka, Wojciech Chujar, Mikołaj Więcek, Jan Dupnik, Ambroży Samek oraz karczmarz Stanisław Jowek i 3 chałupników: Głąb, Więcek i Paweł Czają. Wszyscy odrabiali pańszczyznę we Dworze w Zaborowie i w Dobrach Biskupich Radłowa i Opatowa.

Początkowo Kwików należał do parafii Przemyków, a od roku 1664 należał do parafii Szczurowa. W roku 1819 wybudowano kościół w Zaborowie i powstała nowa parafia, do której przyłączono: Zaborów, Kwików, Dołęgę, Pojawię, Wolę Przemykowską i Księże Kopacze. Według słownika geograficznego z 1884r. wieś Kwików liczyła 307 mieszkańców wyznania rzymsko-katolickiego parafii Zaborów, sądu pow. Radłów, urzędu pocztowego w Ujściu Solnym.

Małe gospodarstwa i przeludnienie wsi zmuszało mieszkańców do szukania zarobków poza granicami własnego kraju już w początkach 18 wieku. W owym czasie Polska była pod zaborami pruskim, rosyjskim i austriackim. Wyjeżdżali młodzi ludzie za chlebem do Niemiec, Danii, Francji i Stanów Zjednoczonych. Podczas I wojny światowej, gdy armie zaborcze przechodziły przez Polskę szerząc spustoszenie, w Stanach Zjednoczonych obywatele pochodzący z Kwikowa i Dołęgi, mając na sercu potrzeby swoich braci za oceanem, postanowili się zorganizować. Pierwsze zebranie odbyło się 21 marca 1917 r. w domu Pawła Majki 1354 Walton St., kiedy to zostało założone Towarzystwo Ratunkowe Kwików i Dołęgi. Do Zarządu weszli: Paweł Majka - prezes, Józef Majka - sekretarz protokołowy, Andrzej Sowa - sekr. finansowy, Jan Giza - kasjer. Na trzecim zebraniu odbytym w sali Jana Soboty wybrano stały zarząd w składzie: Franciszek Antosz - prezes, Paweł Majka - wiceprezes, Józef Majka - sekretarz prot. Jan Pacyna - sekretarz fin., Jan Giza - kasjer. Aby zapoczątkować kasę dobrowolne datki złożyli: Paweł Majka $5, Józef Majka $2, Jan Giza $5, Jan Sowa $2, Andrzej Sowa $2, Jan Kłębek $2, Józef Wesołowski $2, Jan Mika $3, Franciszek Majka $2, Franciszek Czachor $2, Bartłomiej Mika $2, Franciszek Antosz $1, Jan Pacyna $1, Anna Giza $2, Stanisław Sulma $5, Józef Banek $2, Franciszek Sobota $2. Dalsi donatorzy to: Józef Pacyna $1, Jan i Franciszek Gulik po $1, Piotr RaJczyk $1, Karolina Kukiełka 50c, Jan Drąg $5, Franciszek Pawula $2, Paweł Tabor $5, Józef Czają $3, Franciszek Babło $1, Paweł Pieprznik$l, Jakub Pacyna $1, Jan Sobota $1, Jakub Smoleń $1.

Po trzech latach wspólnej pracy, podzielono się sumą $1.056,89 i utworzono samodzielne dwa kluby. Do Zarządu Towarzystwa Ratunkowego Kwikowa weszli: Paweł Majka - prezes. Paweł Tabor - wiceprezes, Jan Wesołowski - sekretarz protokołowy, Jan Tabor - sekretarz finansowy, Franciszek Babło - kasjer, Stanisław Sulma i Józef Prus - opiekunowie kasy. Pierwszym celem założycieli było wybudowanie szkoły w Kwikowie, bo z jej braku dzieci musiały uczyć się po prywatnych domach. W krótkim czasie zdołano ufundować cegielnię w rodzinnej wiosce, a w 1926 roku wybudowano "Dom Ludowy" mieszczący dwie sale szkolne, mieszkanie dla nauczyciela i sale widowiskowo-taneczną. W ciągu następnych kilku lat zakupiono mundury, pompę motorową i wóz strażacki dla Straży Pożarnej jak również ufundowano bibliotekę w Kwikowie.

18 lutego 1927 r. ustanowiono konstytucję Towarzystwa Ratunkowego Kwikowa. Do Komitetu ułożenia konstytucji weszli: Stanisław Kolczak, Paweł Gofron, Stanisław Sulma, Paweł Majka i Franciszek Babło. W maju 1927 roku odbył się Bankiet 10 lecia, ale pamiętnik nie został wydany. W skład Komitetu Bankietu weszli: Stanisław Kolcak, Józef Banek, Paweł Majka, Franciszek Babło i Stanisław Tabor.

Towarzystwo Ratunkowe Kwików wzięło czynny udział w zorganizowaniu Związku Klubów Małopolskich (obecnie Związku Klubów Polskich) z inicjatywy Stanisława Kolczaka ówczesnego członka naszego klubu zwołano pierwsze posiedzenie w celu zorganizowania Centrali Klubów i Towarzystw Ratunkowych z Małopolski w jedną organizację. Posiedzenie odbyło się 28 stycznia 1927 roku w sali Andrzeja Łatki. Delegatami byli: Paweł Majka, Stanisław Kolczak i Stanisław Tabor. Po założeniu Związku Klubów Małopolskich, Towarzystwo Ratunkowe Kwików otrzymało numer 11. Jubileusz 15 lecia i poświęcenie Sztandaru Amerykańskiego odbyty się 12 czerwca 1932r. w sali Atlas 1436 Emma Ave. w Chicago. Wydany został pierwszy Pamiętnik. Jubileusz 20 lecia obchodzono 9 maja 1937 roku. Bankiet odbył się również w sali Atlas. Wydany też został Pamiętnik. W Komitecie byli: J. Wesołowski. P Majka, J. Tabor, J. Mondata, F, Babto, S. Kolczak.

Po zakończeniu II wojny światowej, gdy okręg 32 Rady Polonii przy Z.K.M. wysyłał skrzynie z odzieżą do Polski, Towarzystwo Ratunkowe Kwików wysłało 3 skrzynie do wioski Kwikowa z odzieżą, butami i przyborami szkolnymi dla dzieci. W roku 1945, na prośbę Księdza Proboszcza z Zaborowia oraz Rodaków z wszystkich wiosek należących do parafii podjęto się zbudować nowy kościół w Zaborowiu. Zorganizowano Stowarzyszenie Parafii Zaborowskiej składające się z klubów: Zaborów, Dołęga, Pojawię i Towarzystwa Ratunkowego Kwików. W gromadzeniu funduszy Tow. Ratunkowe Kwików wzięto czynny udział. Po wybudowaniu kościoła nasze Towarzystwo ufundowało główny ołtarz, a także przekazało fundusze na wypalanie cegieł na wieżę kościelną. Dalsza pomoc dla rodzinnej wioski to zbudowanie mostu żelbetonowego na Uszwicy, na przegonie bydła w 1958r. W 1959r. zakupiono wóz strażacki, wapno oraz przybory szkolne dla dzieci. Część wioski nie miała oświetlenia elektrycznego, więc Klub nasz pospieszył z pomocą. Zakupiono też syrenę alarmową oraz nowe mundury dla Straży Pożarnej w Kwikowie, bo stare były bardzo zniszczone.

W latach 1960 i 70, wielu rodakom z Kwikowa udało się wyemigrować na stale do Stanów. Wielu z nich przystąpiło do Towarzystwa Ratunkowego Kwików i to w dużej mierze działalność klubu ożywiło. Gdy w 1965 roku otrzymano list Straży Pożarnej, że stara remiza nie nadaje się do użytku. Towarzystwo Ratunkowe Kwików pospieszyło z pomocą finansową i w przeciągu 4 lat stanął piękny budynek "Dom Strażaka", który jest chlubą Kwikowa i naszego Towarzystwa. W roku 1966 na apel księdza proboszcza z Zaborowia o fundusze na malowanie kościoła Tow. Ratunkowe Kwików również przyczyniło się do upiększenia kościoła w rodzinnej parafii.

Złoty Jubileusz 50 lecia obchodziliśmy w niedzielę 16 kwietnia 1967 r. Po nabożeństwie w kościele odbył się bankiet w St. Nicholas Hali 2701 N. Narraganset Ave. w Chicago. Wydany został Pamiętnik. Zarząd przedstawiał się następująco: Franciszek Banek - prezes, Jan Pieprznik - wiceprezes, Helena Kijak - wiceprezeska, Stanisław Pawula - sekr. prot., Wincenty Babło - sekr. finansowy, Jan Tabor - kasjer. Rada Gospodarcza: Franciszek Babło, Zofia Karwoski, Józef Wesołowski. Komitet Bankietu: Franciszek Babło, Paweł Gofron, Józef Wesołowski, Anastazja Sulma, Anna Pieprznik, Jan Pieprznik, Paweł Pieprznik, Zofia Karwoski, Wincenty Babło.

W latach 1968-1972 pomogliśmy w ogrodzeniu cmentarza i kościoła oraz w zainstalowaniu ogrzewania w kościele w Zaborowiu. W 1970 r. na prośbę mieszkańców Kwikowa pomogliśmy w poszerzeniu i nawiezieniu żwirem drogi przez wieś, która stawała się coraz uciążliwsza ze względu na podmokły teren. Dało to podkład pod dalsze poszerzenie drogi i położenie asfaltu w 1978 r. i tak zniknęło błoto w Kwikowie. Gdy w 1971 ulewne deszcze i powódź zniszczyły zbiory ziemniaków w Kwikowie, więc wysłaliśmy pomoc na zakupienie ziemniaków dla mieszkańców, bo nawet nie było do sadzenia. W 1927 odnowiono stary krzyż przy szkole: Pamiątka powodzi w 1934 r., który uległ zniszczeniu. Kiedy zaszła potrzeba budowy plebani w Zaborowie w 1975 r. to nasze Towarzystwo razem z bratnimi klubami parafii zborowskiej pomogło w budowie. Daliśmy też donacje na budowę kościoła w Woli Przemykowskiej.

Jubileusz 60 lecia obchodziliśmy 14 października 1978. Uroczysta Msza św. odprawiona została w kościele św. Jakuba. Bankiet odbył się w sali St. Nicholas Hall, wydany też został Pamiętnik z historią Towarzystwa i ogłoszeniami. Zarząd przedstawiał się następująco: Jan Pieprznik - prezes, Anastazja Sulima - wiceprezesa, Czesław Walczak - sekret, prot., Jan Kozak - sekr. fin., Józef Policht - kasjer. Rada Gospodarcza: Franciszek Banek, Władysław Kochane, Jan Czesak. Anna Pieprznik - opiekunka chorych. Komitet Bankietu i Pamiętnika: Józef Badzioch - Przewodniczący, Anna Czesak, Genowefa Kochanek, Jan Wincenty Tabor, Paweł Gofron, Władysław Kochanek, Zofia Latuszek, Jan Kucmierz, Stanisław Kucmierz. Jan Pawula.

W 1979 r. pomogliśmy rodzinnej wiosce kupić Karawan do przewożenia zmarłych. Tryjer do czyszczenia zboża i wybudować garaż na Karawan i Tryjer. Złożyliśmy donację na remont Ochronki w Zaborowiu, na Dom Pielgrzyma w Rzymie i dla Fundacji Kopernikowskiej, na lekarstwa i żywność do Polski, na utrzymanie grobów pod Monte Cassino, pomoc amerykańskiej Częstochowie i na budowę kościoła w Górce. W latach 1980 do 85 razem z klubami Zaborowian, Pojawian i Dołęga pomogliśmy przy remoncie kościoła w Zaborowiu. Trzeba było zrywać dach i położyć nowy z blachy miedzianej, wyremontować okna witrażowe i dokonać innych ważnych napraw. Dla rodaków w Kwikowie zakupiliśmy stroje ludowe, dla mężczyzn i kobiet, które upiększają procesję w kościele i młodzieży dają możliwość uczestniczenia w występach folklorystycznych.

17 października 1981 mieliśmy poświęcenie Sztandaru i flagi amerykańskiej i polskiej w kościele św. Jakuba 5730 W. Fullerton w Chicago, bankiet odbył się w St. Nicholas Hall. Gdy w roku 1981 podjęto decyzje kupna Domu Związku Klubów Polski to jako pierwsze złożyło donację Tow. Ratunkowe Kwików, a następnie dając kolejne donacje w latach 1983, 85, 90. Oprócz tego złożyło donacje na drzwi wejściowe, stół okrągły i lustro w sali bankietowej i naczynia do kuchni. Zawsze popieramy imprezy organizowane prze Centralę naszą Związek Klubów Polskich, bo jesteśmy częścią ZKP, na zebraniach sejmach i bankietach reprezentują nas delegaci. 26 kwietnia 1992 wzięliśmy udział w poświęceniu sztandaru ZKP i zakupiliśmy pamiątkowy gwóźdź do sztandaru. W maju 1982 wręczyliśmy dyplom uznania (plags) długoletnim członkom Towarzystwa.

W 1983 r. daliśmy donację na budowę kościołów w parafiach Leszczyna i Pasierbice i na kaplicę w Dołędze. W 1985 i 87 donację na kaplicę w Rajsku, w 1991 na remont kościoła w Otfinowie. W 1985 w porozumieniu z komitetem w Kwikowie postanowiliśmy podjąć się remontu zabytkowej szkoły w Kwikowie, tej szkoły, która była pierwszym darem dla wioski od rodaków z Ameryki - od Towarzystwa Ratunkowego Kwików, W ciągu trzech lat roboty zakończono i obecnie jest pięknie odnowiony dom, w którym ma swoją świetlicę młodzież i Sołtys ma miejsce dla swojego biura. Szkoły więcej nie ma, że względu na małą liczbę dzieci. Dzieci chodzą do szkoły w Zaborowiu.
 
 
W 1986 pomogliśmy w zainstalowaniu telefonów w Kwikowie. W 1989 na prośbę ks. proboszcza w Zaborowie wszystkie cztery kluby z parafii podjęły się wybudowania kaplic na zewnątrz kościoła. Tow. Ratunkowe Kwików ufundowało kaplicę należącą do wioski Kwików. Pomogliśmy w zakupieniu aparatu do badania serca dla Ośrodka Zdrowia w Zaborowiu. W 1990 na prośbę mieszkańców rodzinnej wioski pomogliśmy w gazyfikacji wioski Kwików. W 1992 na Jubileusz 75 lecia, Ojciec Święty Jan Paweł II udzielił nam Apostolskiego Błogosławieństwa, za staraniem naszego prezesa śp. Józefa Badzioch i jego żony Anny.
Z okazji Jubileuszu wydany został Pamiętnik. Msza św. dziękczynna odprawiona była 4 października w kościele św. Stanisława Biskupa i Męczennika, 2310 N. Lorel w Chicago. Celebrantem był ks. proboszcz Antoni Dziorek.

Uroczysty bankiet 75 lecia odbył się w sali Jolly Inn, 6501 W. Irving Park Rd w Chicago. Zarząd przedstawiał się następująco: śp. Józef Badzioch - prezes, Jan Kucmierz - wiceprezes, Genowefa Kochanek - wiceprezes, Czesława Walczak - sekretarz prot. Jan Kozak - sekretarz fin. Janina Antosz- skarbnik. Rada Gospodarcza: Stanisław Kucmierz. Władysław Kochanek. Bogdan Pietusiewicz. Chorążowie: Józef Antosz, Stanisław Kucmierz, Edward Wójcik, Delegaci do Związku Klubów Polskich: Józef Badzioch, Jan Kucmierz, Władysław Kochanek, Marian Ulman. Komitet Bankietu i Pamiętnika: Józef i Anna Badzioch, Józef i Maria Policht, Stanisław i Bogumiła Kucmierz, Jan i Elżbieta Kucmierz. Czesław i Anna Walczak, Józef i Janina Antosz, Jan Kozak, Władysław Kochanek, Edward i Stanisława Wójcik.

W 1993 gościliśmy ks. Józefa Golonkę rodem z Kwikowa, który w tym roku obchodził 10 lecie kapłaństwa. W przerwie studiów w Rzymie odwiedził USA. Na prośbę Rady Szkolnej w Zaborowie przekazaliśmy donację na pomoc w remoncie szkoły podstawowej. W 1994 r. daliśmy kolejne donacje na dom Związku Klubów Polskich w Chicago. W 1995 donacje na remont Ochronki w Zaborowie. Na prośbę ks. dziekana Czesława Kucmierz, ówczesnego proboszcza dwóch polskich parafii na Białorusi - Lyntupy i Komoje, przekazaliśmy donacje na remont bardzo zniszczonych kościołów, bo przez 50 lat nie wolno było ich naprawiać. Parafianami są w większości Polacy, bardzo biedni i sami nie mogą podołać ogromowi wydatków z tym związanymi. W 1996 i 1998 daliśmy donacje na pomnik Chrystusa Króla. W 1997 na prośbę ks. Józefa Golonki przekazaliśmy donacje na Dom Rekolekcyjny w Kluczborku w Polsce. W 1998 pomoc dla powodzian w Polsce, donacje dla parafii św. Stanisława B&M w Chicago, dalsza pomoc dla Ochronki w Zaborowie. Pomoc w wydaniu książki o Kwikowie autorstwa dr inż. Józefa Czachora. W roku 2000 gościliśmy rodaków pochodzących z Kwikowa, ks. dziekana Czesława Kucmierza i siostrę zakonną Rut Marię Kucmierz ze Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej, którzy są rodzeństwem naszego członka Stanisława Kucmierza. Na prośbę mieszkańców Kwikowa pomagaliśmy w doprowadzeniu wodociągów w wiosce Kwików. W 2001 zaszła konieczność remontu i rozbudowy Domu Strażaka w Kwikowie, aby można było w pełni dostosować go do obecnych wymagań. Utworzony został komitet Rozbudowy Domu Strażaka, który pod nadzorem Urzędu Gminy Szczurowa prowadzi tę budowę. Prace są na ukończeniu i otwarcie planowane jest wiosną 2003 r. W czerwcu odbędą się "Dni Kwikowa", na które zapraszamy.
W ciągu 85 lat Towarzystwo Ratunkowe Kwików brało udział w manifestacjach urządzanych przez Polonię, popieramy polską prasę w Chicago zakupując ogłoszenia świąteczne i rezolucje żałobne. W razie zgonu członka zamawiamy Mszę żałobną i kwiaty oraz dajemy asystę sztandarów.

W chwili obecnej współpracujemy z sąsiednimi klubami; Klub Zaborowian, Klub Pojawian, Klub Dołęga, Tow. Ratunkowe Szczurowa, Klub Wola Przemykowska, Tow. Ratunkowe Górka oraz Komitet Pomocy Gminie Szczurowa. Założyciele pracowali i poświęcali się przez wiele lat, przekazując dorobek napływającej nowej emigracji. Spadkobiercy kontynuują szlachetną prace charytatywną. Oddajemy hołd założycielom i zachęcamy wszystkich Rodaków do czynnego udziału w niesieniu pomocy potrzebujących. Bóg wam zapłać. Szczęść Boże. Niech żyje Polska! God bless America!

Opracował: Czesław Walczak /2003r./

 

Galeria zdjęć

 

Archiwalna Strona