Archiwalna Strona Urząd Gminy Szczurowa - OSP Uście Solne
  • strona główna
  • kamera
  • galeria zdjęć
  • filmy
  • eurząd
  • powiadomienia
OSP Uście Solne

Rok powstania: 1889
Liczba członków: 42
Uście Solne, tel. (14) 671 71 34 (Prezes)

 
 
Zarząd OSP Uście Solne:
  • Jan Misiorowski - Prezes
  • Ryszard Klasa - Wiceprezes
  • Piotr Plebanek - Naczelnik
  • Michał Grzesik - Zastępca naczelnika
  • Jerzy Worek – Skarbnik
  • Sławomir Gadowski – Sekretarz
  • Zygmunt Mączka – Gospodarz
  • Mieczysław Wójcik - Członek
Komisja Rewizyjna:
  • Stanisław Rudnik - Przewodniczący
  • Wojciech Grzesik - Członek
  • Roman Rataj - Członek
Delegat na Zjazd Gminny:
  • Stanisław Płachno
Przedstawiciel do Zarządu Gminnego:
  • Stanisław Płachno
 

 
Stoją od lewej: Stanisław Płachno, Bronisław Niewolak (ze sztandarem), Włodzimierz Płachno, Jan Plebanek, Jerzy Widełka, Stanisław Sikora, Tadeusz Gargul, Zygmunt Mączka, Mieczysław Wójcik, Mariusz Pająk, Krzysztof Hełpa, Roman Rataj, Sławomir Gargul, Albert Linca, Michał Rudnik; siedzą: Stanisław Piwowarczyk, Jan Piątek, Stanisław Rataj, Stanisław Rudnik, Jan Pawlik, Władysław Moroński, Stefan Hełpa, Marek Gadowski, Zbigniew Gardziel, Jan Misiorowski.

Historia straży

Inicjatorem i założycielem powstania Straży Ogniowej w Uściu Solnym był ówczesny sekretarz Wydziału Rady Powiatowej w Bochni – Władysław Siemieński, a pierwszym naczelnikiem został wybrany sekretarz miasta Uście Solne Józef Kozłowski. Na wyposażeniu ochotników znajdowała się 1000-litrowa beczka na podwoziu wozu konnego i ręczna sikawka. Sprzęt ten używany był jeszcze w latach 50. ubiegłego wieku.

Już wkrótce po powstaniu, strażacy musieli sprawdzać swoje umiejętności. W 1898 roku spłonęło w Uściu osiemnaście zabudowań, a w 1903 roku sześć stodół. Pięć lat później strażacka trąbka wzywała ochotników do ratowania płonących ośmiu stodół, a w 1945 roku spaliło się pięć stodół z zagroda­mi. Kolejna pożoga miała miejsce w 1975 roku, kiedy nieszczęście dotknęło właścicieli ośmiu zabudowań gospodarczych.

Druhowie wyjeżdżali także do akcji gaśniczych w pobliskiej Szczurowej, a w latach 60. brali udział w wielkim pożarze w Zatoce. W tym przypadku żywioł był większy niż zapał strażaków, gdyż spłonęła niemal cała miejscowość. To najbardziej tragiczne zdarzenia w historii jednostki, ale gdyby nie obec­ność ochotników, rozmiar nieszczęść mógłby być dużo większy.

W 1931 roku zakupiono sikawkę motorową „Rozenbauer". Wkrótce po­tem, bo w 1937 roku sprzęt strażacki znalazł miejsce w wybudowanej przez druhów remizie. Budynek, rozbudowany na przełomie lat 50. i 60., do dziś służy nie tylko członkom jednostki, ale wszystkim mieszkańcom. Pierwszym samochodem był otrzymany w 1958 roku z demobilu Dodge, przystosowany do celów gaśniczych. Obecnie na wyposażeniu OSP są dwa samochody mar­ki Star, trzy motopompy M-800, węże i inny niezbędny sprzęt.

Obecność strażaków w Uściu Solnym jest ważna nie tylko ze względu na dużą liczbę wspomnianych wcześniej pożarów (czemu sprzyjała gęsta zabu­dowa miejscowości), ale kilkukrotnie mieszkańcy musieli się zmagać z ży­wiołem wody. Wpadająca nieopodal do Wisły rzeka Raba wiele razy czyniła spustoszenie, przerywając wały i zalewając okoliczne domostwa. Ochotnicy z Uścia zanotowali w swoich kronikach kilka dat, gdy zmagali się z wezbraną wodą. Tak było w 1934 roku, 1960, 1970, 1972, 1997. Często w tych akcjach brali też udział strażacy z innych, sąsiednich jednostek. Za akcję w 1934 roku Złotym Krzyżem Zasługi odznaczony został strażak z OSP Uście Solne - Gadowski. Z kolei po powodzi w 1972 roku Srebrnym Krzyżem Zasługi wyróż­niono Stanisława Płachno.

Druhowie z Uścia Solnego mogą się szczycić sztandarem ufundowanym w 1896 roku przez żonę naczelnika Agatę Kukulską. Ten strażacki sym­bol przetrwał do dnia dzisiejszego, a w 2006 roku uroczyście obchodzono 110-lecie fundacji. Ochotnicy zawsze byli zaangażowani w sprawy społeczne, pomagali w in­westycjach, które powstawały na terenie Uścia Solnego, kultywowali tradycje patriotyczne. Już w 1912 roku przy jednostce powołano Związek Strzelecki „Sokół". Zakupiono do ćwiczeń karabin „Manlicher", a dwa lata później do Legionów powołano 28 członków Związku.

Aktualnie jednostkę tworzą: Janusz Długoszowski, Marek Gadowski, Pa­weł Gadowski, Ryszard Gadowski, Sławomir Gadowski, Zbigniew Gardziel, Marcin Gargul, Piotr Gargul, Tadeusz Gargul, Sławomir Gargul, Tadeusz Giza, Krzysztof Hełpa, Mariusz Jurek, Ryszard Kociołek, Edward Kotelon, Paweł Kucharski, Dariusz Marzec, Zygmunt Mączka, Jan Misiorowski, Piotr Misiorowski, Bronisław Niewolak, Michał Rudnik, Mariusz Pająk, Jan Piątek, Stanisław Piwowarczyk, Jan Plebanek, Michał Plebanek, Stanisław Płachno, Włodzimierz Płachno, Roman Rataj, Kazimierz Różycki, Stanisław Rudnik, Edward Rzepka, Tadeusz Rzepka, Stanisław Sikora, Zbigniew Si­kora, Marek Słowik, Adam Strzyż, Jerzy Widełka, Jerzy Worek, Mieczysław Wójcik, Mateusz Wójcik.

Honorowi członkowie straży to: Władysław Moroński, Stefan Hełpa, Bro­nisław Mikosz, Jan Pawlik, Stanisław Plebańczyk, Stanisław Rataj. Na Wieczną Wartę odeszli już: Józef Kozłowski, Tomasz Kukulski, Michał Kucharski, Paweł Gadowski. Tomasz Brzeski, Jan Rataj, Józef Rataj, Józef Hełpa, Edward Gadowski.

Archiwalna Strona