Liczba mieszkańców: 1 635 (stan na 31.12.2019 r.)
Historia wsi sięga XII wieku, kiedy to pojawiły się pierwsze zapisy o ziemiach szczurowskich. Sama wieś Szczurowa została lokowana przez biskupa krakowskiego Jana Grota w roku 1338. Historyk, Jan Długosz wzmiankuje, że w 1470 roku parafia posiadała obszerny drewniany kościół pw. św. Bartłomieja. Znacząc rozwój największej w tym rejonie powiśla wsi, zawdzięcza Szczurowa małżeństwu Anastazji z Janem Kępińskim herbu „Niesobia”, ostatnim właścicielom Szczurowej. To oni wybudowali obecny kościół parafialny, pałac, kaplicę cmentarną i przyczynili się do rozwoju regionu. Obecnie Szczurowa stanowi centrum administracyjne i siedzibę władz gminy. Jest jedną z najprężniej rozwijających się gmin małopolski o bardzo dobrze rozwiniętej infrastrukturze, systemie komunikacji i dogodnym położeniu. Układ przestrzenny Szczurowej z wyraźnym centrum ma charakter układu małomiasteczkowego. Miejscowość usytuowana na mapie w samym centrum gminy, oddalona o 19 km od Brzeska, 35 km od Tarnowa i ok. 60 km od Krakowa, posiada dostęp do wszystkich mediów, cyfrową łączność telefoniczną, oczyszczalnię ścieków, jest w pełni zgazyfikowana i zwodociągowana. To tutaj działają najważniejsze instytucje gminne: Urząd Gminy, bank, poczta, zespół szkoł, który tworzą: szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum, szkoła zasadnicza, technikum i studum policealne. Od lat funkcjonuje też przedszkole, Gminne Centrum Kultury Czytelnictwa i Sportu, Gminna Biblioteka Publiczna i różnego rodzaju punkty przemysłowo-usługowo-handlowe.
Wizytówką Szczurowej jest przepiękny, usytuowany w samym centrum wsi neoklasycystyczny pałac wybudowany w 1860 roku przez Jana Kępińskiego, otoczony pięknym parkiem ze starym drzewostanem liściastym. Do najstarszych i najpiękniejszych zabytków Szczurowej należy również neogotycki, trójnawowy kościół pw. św. Bartłomieja, pochodzący z 1893 roku, zaprojektowany przez krakowskiego prof. Sas-Zubrzyckiego. Wzór zaczerpnięty został z Kościoła Mariackiego w Krakowie, a ornamentalną polichromię wnętrza zaprojektował Piotr Niziński, uczeń Jana Matejki. W zabytkowej świątyni znajduje się ocalała z pożaru późnogotycka figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem zwana „Madonną Szczurowską” pochodząca z XVI wieku. Przy kościele na 10-metrowej kolumnie stoi posąg św. Bartłomieja z 1683 roku, a wokół budowli – kamienne figury z połowy XIX wieku. W zabytkowej kaplicy cmentarnej spoczywają ostatni właściciele Szczurowej – Anastazja i Jan Kępińscy. Na miejscowym cmentarzu znajduje się także obelisk z tablicą pamiątkową. W okresie okupacji niemieckiej, 3 lipca 1943 roku dokonano tutaj masowej egzekucji Romów osiadłych nieopodal Szczurowej. W zbiorowej mogile spoczywają 93 osoby. W centrum wsi stoi pomnik dłuta artysty Marka Benewiata poświęcony ludziom z terenu gminy Szczurowa, którzy zginęli na frontach I i II wojny światowej, w więzieniach, obozach i rozstrzelanych przez okupantów oraz tym wszystkim, którzy walczyli o wolną Polskę.
